Ahilya Bai Holkar Poem - लोक कल्याणकारी राणी अहिल्या

  Ahilya BaiHolkar Poem - लोक कल्याणकारी राणी  अहिल्या

लोक कल्याणकारी राणी  अहिल्या

 विलक्षण प्रतिभेची धनी

 राणी अहिल्यादेवी होळकर,

 मराठ्यांच्या इतिहासात

 राणी अहिल्येचे  नाव अजरामर.

खंडेरावांची   अर्धांगिनी 

धर्मपरायण, चारित्र्यसंपन्न,

संसार सुखाचा असतांना

लढाईत  खंडेरावास वीरमरण.

 दुःखाचे आघात  सोसुनी 

 उभी राहिली राज्य, प्रजेसाठी, 

 निस्सीम  शिवभक्त आहिल्यादेवी

 जीवन अर्पियेले  सेवेसाठी.

अहिल्यादेवी बाणेदार, स्वाभिमानी 

अनिष्ट प्रथांचे करी उच्चाटन, 

मंदिरे, पानपोई, धर्मशाळा बांधुनी 

जनमानसात मिळविले स्थान.

लोक कल्याणकारी राणी अहिल्या    

कर्तृत्ववान, कुशल प्रशासक,

 दानशूर, पराक्रमी, कर्तबगार

 कार्य त्यांचे  प्रेरक नी  मार्गदर्शक.

ग्रीष्म ऋतु कविता

 ग्रीष्म ऋतु 

 ऋतू वसंत संपता,

 ग्रीष्म ऋतु सुरुवात. 

लख्ख प्रकाश सूर्याचा,

  तेज  प्रखर  नभात.

 उष्णतेने तापे धरा,

 उन्हाळ्याच्या दिवसात.

 तृण  वेली  करपती, 

 तप्त उन्ह  तडाख्यात.

 नैसर्गिक  जलस्त्रोत, 

 आटलेले  धरेवर.

 प्राणी  पाण्याच्या शोधात,

 पशु, पक्षी   सैरभैर.

 भर  दुपारी  उन्हात, 

जीव  शोधितो  सावली.

थंडगार पाणी पिता,

मिटे जीवाची काहिली. 

पाणी टंचाई सामना,

ठरलेला उन्हाळ्यात.

पेटे  वैशाख वणवा,

रानमेवा हा रानात.

 पहाटेच्या प्रहराला,

  देई  मोगरा  सुगंध.

  आमराई   बहरून,

  वनी  दरवळे  गंध.

वाट पाही बालमन

आतुरता  उन्हाळ्याची,

सुट्टी लागता शाळेला

ओढ मामाच्या गावाची